dinsdag 25 november 2014

Een luipaardje

Samen met het zebrastofje kocht ik ook een metertje luipaard. Zonder gemopper kozen de dametjes toen hun voorkeurstofje ; Lieke ging voor het luipaard.
Zij houdt niet meer zo van zwierige rokjes, maar is wel heel blij met haar pandakleedje.
Dus nam ik dat patroon nog eens over en maakte een eenvoudig, recht jurkje.

Met aangeknipte mouwtjes en een ceintuurtje met een beetje blink in ... 


Deze keer nam ik het zekere voor het onzekere, en zette een heel lange rits in. De rits loopt onder het ceintuurtje nog een heel stuk door. Zo kan ze heel gemakkelijk in en uit het jurkje ...

En nu eens kijken welke beestjes nog in de kast liggen te wachten om verwerkt te worden...



zondag 16 november 2014

Beestig jurkje

Tot een tijdje geleden had ik zo m'n twijfels bij tijgerstof, luipaardenprints, ... Tot ik dit zag. Zo mooi, en speels!
Op het stoffenspektakel in Mechelen ging ik op zoek naar katoen met printjes, maar niets gevonden. Behalve de harige, zeer neppe versie . Echt dierenvel, zeg maar ;-)

Ik tekende eens een patroontje over , het  bovenstukje uit SVDHZ  , omdat ik die halslijn zo mooi vind. En voor het eerst moest ik een maat groter tekenen dan gewoonlijk.  Ginneke heeft daar een 134 nodig, terwijl ze in winkelkleren nog past in 116-122! Een ervaring op zich ;-).

Oorspronkelijk wilde ik een rimpelrokje maken, maar zelfs met de rimpelvoet van de overlock lukte het niet. Waarschijnlijk te harig ... Ook de rimpeltruc ( grote steek en dan aanspannen ) lukte niet ; waarschijnlijk te dik ... Dus maar allemaal plooikes gelegd. Daar was ik eventjes mee zoet, maar het kwam wel mooi uit. Ik gebruikte de hele stofbreedte, legde de plooikes en hield een breedte over die mooi paste aan het bovenstuk!

Ginneke was helemaal verkocht voor het stofje, en nadien ook voor het kleedje. Maar een tweede fotosessie ( de eerste was te donker ) , zag ze niet zitten. De eerste foto's waren echt hopeloos, dus riepen we het noodplan in ; trek maar wat gekke bekken. 
Een beetje later kon ze wat lachen, en begon ze schattig te wezen ;-) 
En daarna wat streken te verkopen ...
Het kleedje staat nogal wijd , ook al staat Ginneke stil. Dat komt door de zware zoom. Ik had het kleedje gepast en de zoom omgestikt. Heel schoontjes en properkes. Eerst een centimeterke omgedaan, en dan een redelijk brede zoom. Vastgestikt en vol verwachting aangedaan .... Het bleek veel te lang. Trok op niks , net een petattenzakske, zoals wij dan zeggen. Er moest zeker 10 cm af, maar ik wist niet hoe ik dat kon doen. Het stiksel lostornen  was geen optie, want de steekjes zaten helemaal verstopt in "het haar". Enige mogelijkheid was de zoom nog een keer omleggen. Uiteindelijk heb ik hem dan niet vastgestikt, maar met de hand genaaid ( in het middelbaar had ik een uniformrok, zo'n afschuwelijk grijs ding met plooien, en die zoom loste zo dikwijls, dat ik hem op den duur zelf moest naaien. De mama was het beu ;-). Toen leerde ik dus hoe je een zoom naait ... )

Ooit al eens een giraf gezien in schaapskleren? 





donderdag 13 november 2014

Twee schaapjes in huis.

Ergens, ooit, las ik een blogpost over kussenslopen van Zeeman die werden omgetoverd tot heerlijke kledingstukken. Dus ... hop daarheen, op zoek naar nog een exemplaar. En dat was niet het enige dat ik vond. Ook een heerlijk bont-achtig fleecedekentje. Zo met wat langer haar, heerlijk zacht. Dat smeekte me bijna om verwerkt te worden tot ... tja ... tot .... giletje?
Ik nam een patroon uit m'n kaft, knipte het voorpand doormidden, zette het in elkaar en ... halfuurtje later ... een schapevestje!

Ik dacht dat ik na oneindig veel gevoerde jurkjes wel een vestje kon maken zonder mijn "werkvolgorde" die ik ooit op een gebruikte omslag schreef. Maar neen hoor, ik miste ergens een stap en kon het vestje niet meer keren ( je mag de mouwen van binnen- en buitenvest niet als eerste aneenstikken, natuurlijk niet! ) . Dus het werd wat gepruts, maar het kwam goed. 
Het kind ziet er wat verwilderd uit, maar ze had net een gevecht geleverd met een schaap, niewaar ;-)
Toen ik het vestje maakte, wist ik nog net voor welk zusje het zou zijn. Het viel nogal klein uit, dus was het voor Ginneke. Het volgend exemplaar tekende ik wat groter , en hupsa, een kwartiertje later ( echt maar een kwartiertje, dankzij het volgen van het stappenplannetje op de bovenvernoemde omslag ) nog een schaapje in huis .....
De schaapjes waren zelf verwonderd dat er een bloemmotiefje in hun vestje zat ...
Stoere schaapjes ... 
En gibberen maar ...


zaterdag 1 november 2014

Van innerlijke onrust en een mooi stofje ...

Vorige winter kocht ik een metertje mooie stof van Strass. Het lag lekker lui in de kast, en werd er enkele dagen geleden uitgepikt door Lieke. "Wauw, mama , dat vind ik mooi!" En als Lieke een stofje mooi vindt, moeten we daar iets mee doen. Zo snel mogelijk. Voor ze zich kan bedenken.
Tevens zat ik weer vol innerlijke onrust, die enkel verdreven kan worden door mijn eigen therapie ; naaien, en graag iets met snel resultaat.
Dus ... als we die puzzel samenleggen, komen we tot een fijn resultaat : een snel-klaar-jurkje in mooie, warme kleuren.

Ik nam het patroon van het pandakleedje , eenvoudig maar mooi.  Maar ... zonder mouwen. Dus dook ik in mijn patroontjes, kwam uit bij de Charlie die ik vorige winter meermaals maakte, en combineerde de twee patronen. En voor de gezelligheid maakte ik een grote, warme, gezellige kraag.

De foto's zijn getrokken in een echte fotostudio. Een gelukje waar ik nog niet veel over kan zeggen, maar waar binnenkort een heel verhaal over geschreven zal worden. Op deze foto staat Lieke eigenlijk te dansen, vandaar het iets of wat verwilderde kapseltje ...

Even later kregen we haar toch zover om een leuke foto met haar zus te maken. Haar zus waar ze zo op kan sakkeren, maar eigenlijk geen uur kan missen ...