Ik bestelde de gabardine bij Koekepeertje, maar Lieke koos de net-iets-minder-knallende versie. De stof bleek nogal stug, maar wel heel gemakkelijk te verwerken.
Ik plakte de patroonbladen, knipte, tekende over, ...
Ik ging nog speciaal, op een snikhete woensdag, op zoek naar groene paspel om het geheel af te maken....
En diezelfde avond knipte ik verder ( na een gok naar de maat ) , en begon eraan.
En ik was tevreden, het ging me goed af. De paspel is niet overal perfect, maar toch zeer geslaagd. Fierheid, toch wel.
Daarstraks stikte ik de tailleband, en de laatste zijnaad.
En dan ... passen voor de lengte.
En dan .... zucht, kreun, 't is niet waar ... veel te breed, maar echt veel te veel te breed. Ze wordt binnenkort 7 , ze weegt geen 18 kilo, ze past nog in sommige maatjes110 ... En toch gokte ik op 128, want ik had haar omtrek gemeten en gedeeld door 4 en op het patroon van de pijp gelegd, en dat leek redelijk oké. Ik zou de broek eventueel wel inkorten en de elastiek aanspannen. Maar met de knopenelastiek op zijn strafste, stond de broek vooraan nog te gapen.
Dedju, dedju, dedju ...
Geen foto met het kind erin ...
Wel van de paspelkes.
Netjes, niewaar? |
Met valse gulp |
En nepekes vanachter, net echt ... |
Vind het zooooo jammer, dat ik straks toch nog ga proberen om er een elastiek in te steken, in heel de tailleband dan... |