zaterdag 29 december 2012

Wie heeft er op mijn kop gepoept ?!?

Een geweldig leuk boek, waar elke kleuter plezier aan beleeft ...
Ook echt de humor van ons kleineke hier ... Vandaar ...
Wie zit er verstopt?
( De muts bestaat uit twee delen : het bovenste, naar aloud patroontje, en daaraan een boord )
Inderdaad, de plezantste thuis ...
Maar is die muts niet veeeeeeel te groot?
Jawel, maar ze is voor onze papi. Hij kreeg vorig jaar een muts, voor als hij de kou trotseert samen met Spikkel, de hond. Maar hij is ze kwijt. Heeft ze in het wasmachien gestoken, en daarna niet meer gevonden. Vreemd, zeer vreemd. Maar bijna pakjesfeest. Dus .... haken maar!

Zullen we deze dan maar zelf eerst even wassen?

donderdag 20 december 2012

Kerstkoekezakjes

Vorig jaar kregen de juffen van ons meisjes een kerstkoekepot, dit jaar nemen ze zakjes mee.
Dezelfde zakjes als hier, met een kerstboodschap erop.

Ik plande al lang om vandaag de koekjes te bakken, maar het werd een vreselijk drukke dag. Gelukkig heeft mijne maat gemakkelijke en snelle receptjes. Mijn redder in nood !

 Samen geeft dat ...
( en een zen-gevoel bij mij .... want al dat prutsen is zo rustgevend ... ) 
Een fijne, deugddoende vakantie , 
prettige feesten
en een spetterend nieuw jaar 
voor alle juffen
en meesters! 

maandag 17 december 2012

Aftellen

Wij tellen hier echt af naar 1 januari. Kerstmis wordt gezellig gevierd met lekker eten en gezelschap van mijn familie, maar pakjes blijven hier onder de kerstboom liggen tot Het Grote Pakjesfeest, op 1 januari. Jarenlange traditie. En om de spanning er wat in te houden ( alsof dat er anders niet is in deze periode van het jaar ) , maakte ik een aftelkalender. Bruine craft-papierzakjes ( leve den AVA ) en een oud kerstboek van Zonneland ( leve de kringloopwinkel ) dat helemaal verknipt en versneden wordt, schaar, lijm, en voor het gemak een snijmachien. Een avondje heerlijk prutsen ...

Op elk zakje een sfeervolle tekening, en in elk zakje komt een kaartje. Met een fijne bezigheid. Een uitstapje, of iets gewoons dat er in de drukte van het schooljaar niet dikwijls van komt. Plasticine bijvoorbeeld, of playmais, of samen met de playmobil ...
Alle zakjes aan een lint en dan aan de deur.

En als we van 14 bij 1 zijn geraakt, kunnen we opnieuw beginnen. Van 1 naar 6. En dan terug naar school. Maar daar denken we  nog niet aan. Nog lang niet.
Eerst nog even doorbijten, de laatste dagen school.
En dan genieten.
En feesten.
En uitrusten.

vrijdag 14 december 2012

Knuffelkussen

Vrienden gaan binnen enkele dagen naar Ethiopië hun adoptiekindje halen. Jarenlang al zijn ze bezig hun droom te verwezenlijken. Alles hebben ze gedaan om een kindje te krijgen. En eindelijk, na jaren van vechten, moedig zijn, niet opgeven, de wanhoop nabij zijn maar toch blijven doorgaan, mogen ze N gaan halen ...  Wat was ik blij toen ik enkele weken geleden een SMS vanuit Ethiopië kreeg waarin stond " the child is ours" ( op de rechtbank daar had de rechter eindelijk de verlossende woorden gesproken " the child is yours" ... ). Dat moment vergeet ik nooit, aan de ingang van Ikea, tranen in mijn ogen ....
Ik wou hen iets speciaals maken, iets persoonlijks. Het werd een knuffelkussen, met aan de voorkant 4 zakjes om zijn tutje of knuffeltje of doekje op te bergen, en aan de zijkant labeltjes, waar kleintjes zo graag aan prutsen ... 
Het dino-stofje kocht ik in Kapellen, en de geruite stof was overschot van dit cadeautje. Beide jongetjes zaten in hetzelfde weeshuis ... 


In de achterpanden verwerkte ik ook de ruitjesstofjes. Omdat ik de panden te smal knipte, eigenlijk. En niet genoeg dinostof over had, om er nieuwe te knippen. Toch een leuk resultaat, dacht ik zo ... 

De mama is er alvast blij mee, hopelijk vindt N het ook mooi ... Welkom, kleine jongen! Je maakt heel wat mensen heel blij met je komst!

dinsdag 4 december 2012

Over blij en trots en .... ontgoocheld ...

In september kocht ik een kousenbroek voor Ginneke. En bijpassend souspulleke. Want ik zou haar deze winter zeker een koningsblauw kleedje kopen. Ik kocht maatje 110 ( ze is tenslotte al 5 ) , maar die bleek veel te groot. En dan bedoel ik echt veel te groot. Zelfs voor Lieke, twee jaar ouder, zit ze ruim. Ik ging ze niet wisselen, maar dacht een volgende keer wel een nieuwe voor Ginneke te kopen. Dat plan viel in duigen, want de oker kousenbroekskes waren overal over de kassa gevlogen. Uitgeput. Uiteindelijk kocht ik haar dan een goudbruine met bijpassend vestje.
Maar die grote lag nog in de kast. En Lieke had geen tenueke voor bij de kousenbroek. Dus reed ik vorige week langs de stoffenwinkel, en kocht mooie, stevige katoen. Koningsblauw. Heerlijk om mee te weken, juist stevig genoeg. Ik wilde haar een plooirokje maken, met vooraan twee  plooikes. Ik had in verschillende winkels bestudeerd hoe ze die plooien zo schoon kregen, omdat ik over deze plooikes toch niet zo content was.
Ik haalde het patroontje van dit  rokje boven, en hertekende het voorpand. Het rokje zat afgelopen zomer heel ruim, dus ik tekende het wat smaller. En langer. En een beetje reserve, uit angst voor wat krimpen ( geen tijd gehad om de stof voor te wassen ).
Bij de stof had ik ook mooie paspelband gekocht ( goudkleurig, oh zo schoon ) , en met behulp van een blinderits-voetje zette ik de paspel bijna perfect tussen de rok en de tailleband ( met dank aan haar voor de tip en het uitlenen van het voetje ).
Het resultaat was helemaal wat ik in mijn hoofd had. De rits inzetten ging wat moeizaam, maar het lukte. Ik voorzag zelfs knoopsgaten voor een elastiek in de tailleband ...
Oooh, wat was ik blij met het resultaat ...
En trots ....
En toen .... toen paste ik het rokje bij Lieke ...
En het bleek te smal ... Potverdekkenondedju, hoe is dat nu toch mogelijk .... Dat is me nu nog nooit overkomen ...
En toen .... toen paste ik het rokje bij Ginneke ...
En het bleek ook te smal ( ah ja, dat kind heeft een buikske ) ... Nog eens potverdekkenondedju ...

Dus begin ik opnieuw. Maar eerst mijn machien binnendoen, want het is ziek. Neemt de onderdraad niet meer op ... En als ik het ga terughalen, koop ik me ineens zo'n voetje.
En ik meet het vijfentwintig keer na, voordat ik het ineenzet.
Ze zal een koningsblauw plooirokske met gouden paspeltje krijgen, mijn Lieke!

zaterdag 1 december 2012

De truc met het vergrootglas

Bij haar gevonden hoe ik mijn foto's scherp kan krijgen ... Bedankt Mie!
En zo hopelijk een scherper beeld van de muts !

donderdag 29 november 2012

Laat de koude maar komen!

Hier in huis geen mutsenkinderen. En ook geen sjaal-kinderen. Ze hebben het altijd warm, ook al krijg ik het al koud als ik ze nog maar zie rondlopen. 
En toch kan ik het niet laten om ze te voorzien van warme wintertoestanden. 
Voor Ginneke kocht ik onlangs een mooie, rode anorak. Haar muts van vorig jaar was te klein, dus beloofde ik haar een nieuwe. Maar welke kleur past bij knalrood? 
Wit? Misschien, maar Ginneke en wit, dat gaat niet samen.
Grijs? Zeker, maar grijs past niet bij haar persoontje.
Oker? Ja, oker, dat wordt het! 
Ik kocht lekker zachte katoen, en ging aan de slag. Ik wou een muts in ananassteek, da's zo eens iets anders.  Maar toen ik wou beginnen, beseft ik dat ik begot niet weet hoe je meerdert met zo'n speciale steek. Uiteindelijk een paar avonden zitten experimenteren met katoen en haakpen, en er kwam een leuk, frivool mutske tevoorschijn. 


Voor de sjaal gebruikte ik stokjes , met af en toe een rij ananasjes. En aan de uiteinden een randjessteek...


Voordat ik dit bericht kon  plaatsen, moest ik eerst nog vechten met de meneren van blogger, want die vonden dat het tijd werd dat ik eens ging betalen om foto's op hun gratis blog te zetten. Ik herinnerde me dat er onlangs iemand anders met hetzelfde probleem worstelde, en vond daar dan ook een oplossing. Dus vanaf vandaag Flickr ik ook, ben alleen benieuwd hoe dat er op de blog zal uitzien ...

zondag 18 november 2012

Een emo-dekentje.

Als er iets is wat ik niet kan, dan is het wel weggooien. Dus de dagen dat ik een opruimwoede voel opkomen, laat ik dat geschieden, en rij dan zo snel mogelijk naar de kringloopwinkel, om daar dingen in te leveren ( en soms met andere dingen terug te komen, maar dat geheel terzijde ). Als dat dan eens gebeurt, ben ik ontzettend trots op mezelf en blij. Uiteraard.
Zo had ik flanellen pyjama's . Versleten tot op de draad, niet meer fris te krijgen, eigenlijk een beetje te veel gewassen. Maar weggooien, neen, dat kan niet. Want ze hebben alledrie een emotionele waarde. Tja, ik ben nu eenmaal een emokip ... 
Ze liggen al een jaar of twee in de stofjeskast, te wachten op een nieuw leven. En veel plaats in te nemen. En zo'n halfjaar geleden wist ik het . Ik zou er een dekentje van maken. Lekker zacht, lekker warm, en lekker emotioneel ... 
Vorige maand zette ik me eraan op een avondje hier . Allemaal stofjes van 10x10 cm. Meer dan twee uur was ik aan het knippen... 

 Ik wist dat ik nog "teddystof" in mijn eigenste stoffenspektakel had liggen. Ooit gekregen van iemand, denk ik. En naar de Veritas voor een paar meter paspel ...
Vorige woensdag begon ik te stikken, en gisterenavond werkte ik het af. Alle naden komen netjes overeen ( wat ik zelf wel mooi gedaan vind ) , en ik lette erop dat er geen twee ijsbeertjes naast elkaar kwamen.

En het resultaat ziet er heerlijk warm en gezellig uit!
Vanavond haak ik verder aan een sjaal en muts voor Ginneke. En niet onder een gewoon fleeceke van Ikea, maar wel onder heel veel herinneringen ...

maandag 12 november 2012

Tussen de plooikes door.

Dertien jaar geleden kochten papa en ik een piepklein huisje. Lekker klein, niet te veel poetswerk. Ideaal om te starten. Een paar jaar later deden we grootse verbouwingen; we verdubbelden de benedenverdieping, en ook op het eerste verdiep kwam er een ruime kamer bij. En al die tijd droomden we ervan om het huis van de buurman ( hetzelfde huisje als dat van ons, maar in spiegelbeeld ) ooit bij te kopen. 
Toen die grootse verbouwingen wat verteerd waren, begon ik stiekem te dromen van een nieuwe keuken. Groter, dat kon niet. Maar wel ruimer, met meer berging. En lichter. 
En toen stierf onze buurman. Zijn kinderen waren blij dat wij kandidaat-kopers waren, en het werd allemaal geregeld. De plannen voor een nieuwe keuken staken we dan maar in de diepvries, want we hadden onze spaarcenten nodig voor onze andere verbouwingsplannen ( die redelijk groots waren ). 
Maar ik was die keuken zo beu, dat ik me er vorige zomer ( 2011 ) aanzette. Opfrissen, meer niet. 
We gingen van dit 

naar dit 

Het enige wat ik nog niet kon opfrissen, was één muur, omdat de bestaande radiator vervangen moest worden door een ander model.  Die muur bleef in het vuile geel, en er stond tijdelijk een open rek met allerlei spullen, en de verzorgingstafel. Zo'n rommel , dat ik er zelfs geen foto van heb.
Afgelopen zomer schilderde ik ook die laatste muur , en we zetten er nieuwe, strakke kastjes. En na 13 jaar een vaatwasser ( een vriend noemde dat ketterij ... ). 
De doorgang naar de berging bleef heel lang een gat in de muur, maar enkele weken geleden werd er werk gemaakt van een deur. Die ik afgelopen weekend schilderde. De omkadering alleszins, want de deur zelf moet platliggen om te schilderen, dus dat doen we pas als het terug wat warmer wordt. 
Het gat naar de berging, rechts naast de twee deuren , en een stukje van het rommelschap.
Een deur, jawel ... en kastjes ... 
Donderdag reed ik naar Ikea voor de schappen boven de kasten ...
Dju, de plintjes onder de kasten nog vergeten te plaatsen ...
En na 13 jaar werd ook het ballonnetje vervangen door dingen die de naam "verlichting" waard zijn. Twee boven het nieuwe werkblad, twee boven de eettafel.
Hier nog voordat de deur erin stond en de schapjes hun plekje kregen.
En op die schapjes ... plaats voor leuke hebbedingen ...
Mijn beste maatje in de keuken ... 
Heerlijk vleugje retro ... 
De schoolkoekendozen
En een klein probeerseltje ; een pompoenpit schiet en groeit gelijk zot in potgrond waar eerst een orchidee in stond! 
Het enige wat nog niet naar m'n goesting is, is de vloer. Maar ooit, als deze verbouwingen helemaal vergeten zijn, zal ik toch een helemaal nieuwe keuken krijgen. Vloer incluis.  Als ik tegen dan niet in een ouderlingentehuis zit ... 


woensdag 31 oktober 2012

PlanB-jurkje

In deze winkel vind ik wel dikwijls mijn goesting. Zowel voor de meisjes als voor mezelf en papatje. Ik spring er dan ook geregeld binnen. En het fijne is dat de meisjes er wel graag mee naartoegaan, omdat ze daar hun amusement hebben. Iedereen content, niet?
Nu waren we daar een tijdje geleden, en ik zag er een prachtig jurkje. Beetje retrostijl, in van dat prachtige koningsblauw. Ginneke was er op slag verliefd op, maar het was er niet meer in haar maat. Op naar de andere vestiging in de buurt, en een superlief dametje zocht op in de computer waar het kleedje nog in de juiste maat beschikbaar was. Nergens ... overal uitverkocht ... Ontgoocheling alom. En ik hoorde mezelf zeggen " Ginneke, niet erg, mama maakt dat voor jou!". En zoiets vergeet ze niet natuurlijk. 
Ik dacht nog de perfecte stof in de kast te hebben liggen, een blauwe tricot. Maar hij bleek wel heel dun, te dun voor de winter. 
Ik ging samen met Ginneke blauwe stof zoeken, maar de winkels hier in de buurt zijn beperkt. Niks gevonden. Over naar plan B : het kleedje in het rood maken. Van een "naaivriendinnetje" hoorde ik dat ze in deze ketens gelijkaardige kleedjes verkopen. En de tweede helft van plan B was dan ook het gelijkende kleedje in het blauw kopen. 
Ik nam mijn bijna-versleten-door-veelvuldig-gebruik A-lijntje, knipte het door, maakte twee stolpplooitjes vooraan en achteraan in de rok, maakte in het bovenstuk zo'n naad die heel retro aandoet ( jammer genoeg niet te zien op de foto ) , en overdacht de paspeltjes. De zakjes moesten en zouden erop omen, want dat bleek wel het mooiste stukje van het kleedje voor haar. En het leukste, want iedereen zou denken dat het echte zakjes zijn ! Wat kan dat kind toch pret hebben met zo'n dingen! 


Ik denk wel dat het nog een opstrijkbeurt kan gebruiken, dan komen de plooikes beter uit. Maar ze kon niet wachten om haar nieuwe kleedje aan te doen. 
En ik ga op zoek naar een mooie groene kousenbroek. Om wat contrast te geven. 
En als ik ergens mooie blauwe stof vind, maak ik het in een zomerversie. Met rode paspeltjes. 


maandag 29 oktober 2012

Stempels

Toen een collega deze stempel op m'n blog zag verschijnen, stuurde ze me een mailtje. Ze wou dat ook leren. En omdat we samen al een paar gezellige haakavonden gehad hebben, wou ze dat graag bij mij komen leren. Geen probleem, ik wou het wel uitleggen, dan zou ik zelf ook nog eens een stempel maken. En we bestelden een starterssetje. Haar stempeltjes nam ze uiteraard mee naar huis ( een cupcake en een naamstempel voor haar petekindje ), en ik maakte deze. 

Dit is wel de tweede versie, want de eerste vergat ik in spiegelbeeld te zetten ... De collega nam er een afdruk van mee naar huis om in haar doos te steken. Zou ze er zeker aan denken om in spiegelschrift te schrijven ... 
Daarna maakte ik ook nog een paddenstoeltje. Die zal ik goed moeten wegsteken, want Ginneke vond hem heel mooi. 
Een heel fijne, leuke namiddag! Ondertussen speelde Ginneke urenlang met de plasticine, een heerlijke knoeiboel! Een stevige klus om dat op te kuisen, maar ze heeft ervan genoten. En wij van de rust ...

dinsdag 23 oktober 2012

't Is roos met kikkers op ...

Ik was het een beetje vergeten, dat ik dit nog niet blogde. Tot ik het gisteren tijdens het strijken tegenkwam. 
Een heel, heel simpel t-shirtje. Met aangeknipte, korte mouwkes. Niks patroontje, gewoon een mooi passend t-shirtje op de stof gelegd en errond getekend. En eigenlijk had ik het voor de kleinste gemaakt. Maar tijdens de eerste strijkbeurt zag ik dat de halsbies niet overal mooi vastzat. En mijn naald van de overlock is gebroken, nieuwe zijn onderweg. Dus ... snel met de hand dat halske bijwerken ... 
En toen ik dat aan het doen was, passeerde Lieke. Ze was dolenthousiast. " Voor wie is dat?" vroeg ze. Ik zag zware teleurstelling in haar oogjes toen het voor de zus bleek te zijn. Dus paste ik het haar, en jawel, het zit als gegoten. Zo content, het kind! 
Een tikkeltje verlegen ... 


En lekker stoer !

Stof : Kapellen

vrijdag 12 oktober 2012

Raglan met bloemen.

Het ligt hier al een hele tijd klaar, al gedragen, gewassen, gestreken, en terug in de kast.
Sinds ik een overlock kreeg, probeer ik die graag uit ( maar één van de naalden brak, en uiteraard was dat geen standaard naald, dus staat hij even op non-actief ).
Een raglan-t-shirt uit de zomer-Ottobre. Een beetje zoals deze, maar de mouwen zijn voor Lieke wel heel breed. Misschien pas ik die volgende keer wat aan.

Het stofje kocht ik in Kapellen, en was een beetje bang voor haar reactie. Maar ze vond het supermooi. Oef ...... De oranje broek koos ze afgelopen  zomer zelf, in een winkel in Frankrijk. Lekker fleurige combinatie, niet? 
Aan de foto te zien was het nog vroeg ...

maandag 8 oktober 2012

The party goes on ...

Want verjaren doe je maar één keer per jaar, dus doe je het ineens goed ...
Zaterdag feestje met de kindjes van de klas. Lekker druk, maar leuk. Heel leuk. Vooral voor de jarige dan ...
Deze laatste had haar bestelling klaar ; met het feestje van Lieke had ze deze nep-ijsjes gezien en geproefd, en ze wou haar vriendinnetjes ook wel foppen. 
Natuurlijk wou ik nog iets maken, en ik waagde me hieraan. Prachtig resultaat vind ik het zelf. 
Ziet er geweldig uit, maar op Pinterest krijg je er natuurlijk geen praktische tips bij. Want hoe snij je zoiets? Waar begin je? Tja, bij de kinderen gaat het er alleen over dat ze taart hebben gegeten, en zelfs met chocola, en met smarties!
Nadien ziet het er zo uit ...
En als je ze nog tot 's anderendaags laat staan, vallen er af en toe wat Leo's flauw ... en hoor je wat smarties vallen ... 
Ik moet zeggen, het was een voltreffer! Veel werk, maar mooi om te zien, en lekker om te snoepen! 
En nu ... ben ik een klein jaartje verlost van feestjes met een nest kindertjes. Oef , hèhè, ...
En ik wil ook even vermelden, dat mijn respect voor kleuterjuffen weer enorm is gestegen! 

donderdag 4 oktober 2012

Vijf!

Mijn kleineke ( als ze verdrietjes heeft ), 
mijn Junior ( als ze drie keer niet luistert als ik haar roep ) ,
mijn knuffelbeer ( superlief ),
mijn jengeltje ( als ze moe is en haar zin niet krijgt ),
mijn verloofdeke ( ze wil later met mij trouwen ! )

Ja, ze werd 5 vandaag. En vertrok gepakt en gezakt naar school, helemaal klaar voor haar grote dag. Eindelijk is ze jarig ... ze keek er al maanden naar uit!
Toen ze Liekes vis zag, was ze vastbesloten dat ze er ook zo één wou meenemen als ze jarig zou " worden".
Het suikerklontjesoog heeft ze zelf opgesnoept  natuurlijk!
Geen uitdeelcadeautjes , de juffen hebben liever een klascadeautje. En omdat ik onlangs een pop zag zitten in haar klasje, met een jurkje aan dat ik twee jaar geleden maakte, wilde ik er nog maken. Want als je werk zo geapprecieerd wordt, dan wil je wel een efforke doen!


Ginneke deed vandaag niet toevallig haar paddenstoeltjesT-shirt aan ...
Het tweede kleedje is van een restje van een T-shirt voor Lieke, dat nog niet op de blog geraakte ( komt nog wel ... )
En voor de juf ook een kleinigheidje natuurlijk.

In een bekend stofje.
En voor mijn kleineke, die eigenlijk 's morgens al een kroon op wou ...

Een Wibra " birthdaygirl" - broche snelsnel gepimpt!
Moet ik nog zeggen dat ze een heerlijke dag heeft gehad?

zondag 23 september 2012

Herinneringsdoosjes

21 herinneringsdoosjes ...
De eerste 14 maakte ik samen met lieve vriendinnen. 
In stilte, verbonden door onze sterretjes...
Omgeven door een zachte warmte ...
De laatste 7 maakte ik alleen ...
Denkend aan mijn meisje...
warmte in mijn hart ...
"moge tijd en genegenheid
je dierbaarste herinneringen
verzachten 
tot een glimlach in je hart"

vrijdag 21 september 2012

Foutje, foutje, juist.

Sinds enkele weken heb ik een overlock, dus sloeg ik een voorraad tricot in. Met bloemen, met paddestoeltjes,  nijlpaardjes,  kikkertjes.
En ik had wat goed te maken.
Dus liet ik haar een tricotje kiezen. Ze  ging resoluut voor de paddestoeltjes.
In de Ottobre van afgelopen zomer stond een raglan T-shirt. Zag er eenvoudig uit, dus zette ik me eraan. Alles ging vlotjes, heel leuk! Mouwen erin, dan de zijnaden dichtstikken. Even bekijken ... tiens ... hier klopt iets niet ... Ik heb heel smalle kinders, en zelfs zij zouden er niet inpassen ... Terug het patroon erbij ... Dedju! Ik gebruikte de mouwen als voor- en achterpand, en de panden als mouwen ...
Heel voorzichtig naast het stiksel geknipt , en juist dichtgestikt.
En dan de zomen. Aan de hals zette ik een effen rode boord, maar dat wou ik niet aan de onderkant en de mouwen. Beetje bang dat het wat op een pyjama zou gaan lijken ...
Dus ging ik nog eens in mijn digitaal geheugen zoeken, en kwam bij deze gouden tip terecht.
Fluitje van een cent, dacht ik zo. Ja, als je natuurlijk de mouw niet helemaal dichtstikt ... ( Kieke! )
Dus weer losmaken, en opnieuw ...
Het gemakkelijke modelletje duurde dubbel zo lang dan normaal ...
Maar ze was er wel mee in de wolken.

Zo, de zwemzakfout is gepardonneerd.
( oplettende lezers zullen een andere fout zien, die ik echter niet kon rechtzetten ... )


maandag 17 september 2012

Een foute zwemzak

voor Ginneke.
Op het net kwam ik ergens regenjasstof tegen. Blauw, eenvoudig, vleugje retro-de vorm van de bloemen dan toch. En omdat Ginneke in de laatste kleuterklas gaat zwemmen, riep ik haar erbij. Of ze de stof mooi vond, om een zwemzak van te maken.
Ja hoor, heel mooi.
En zo geschiedde. Ik bestelde , en de stof kwam aan. Toen ik ze uit het pakje haalde, bleek het eerder katoen. Ik deed de test ; enkele druppels water erop, en zien wat er gebeurt ... Jaja, wat ik vreesde, bleek waar te zijn. De druppels werden gewoon door de stof geabsorbeerd. Niks regenjasstof, volgens mij. Ik mailde de mevrouw van de webshop, met de vraag of het zou kunnen dat ze me katoen had bezorgd in plaats van regenjasstof? Zij vertelde me dat er nog nooit klachten over de stof geweest waren, dat de stof uitverkocht was, en dat ik de stof kon behandelen met een spuitbus van HG.
Persoonlijk vind ik dat ondermaats, maar uit beleefdheid zal ik niet zeggen waar ik bestelde. Want nadien liet ik me verleiden tot opnieuw bestellen in haar shop, omdat ze uitverkoop deed...
Soit, ik had de stof, en Ginneke moet een zwemzak hebben. Dus zette ik me eraan. 
Mooi resultaat, vind ik persoonlijk.
Dus gaf ik hem aan Ginneke. Op het verkeerde moment, zo bleek. Moe. Ik zag aan haar snuitje dat ze ontgoocheld was. Na traantjes ( als ze moe is, komen die nogal snel ) kon ze me vertellen waarom ; ze had op diezelfde site  vogeltjesstof gezien, en die had ik voor haar besteld. Maar uitverkocht ... En ze had zo graag een zwemzak met vogeltjes gehad...
Haar toch maar beloofd de stof alsnog te kopen, als ik ze nog ergens tegenkom.
Dus ... kort samengevat ... een foute zwemzak. Al vond ze het ook geen goed idee, dat ik hem dan aan iemand anders zou geven ( nog meer traantjes, ocharme ).
Wat een kind van een zelf-maak-mama lijden kan ...