zondag 30 januari 2011

Katootje

is geboren! Met het berichtje " net niet op de achterbank van de auto geboren ... " werd het grote nieuws de wereld ingestuurd. Kato heeft twee grote broers, en twee mama's die niet graag shoppen, laat staan de winkels afschuimen naar echte meisjesspulletjes.
Daarom vond ik dat ik hen roze dingetjes cadeau moest doen ...
Zij zijn ook de eersten die eigen creaties krijgen.
Het begon met een "fruldoekje" , roos met witte stippen. Daarna een pamperzakske en een papierenzakdoekenzakske ( voor grote broers komen zakdoekskes altijd van pas ) .
En dé schildpad-handpop van deze kunstenares ... Het leek allemaal heel ingewikkeld, maar papa drukte de tutorial in kleur af ( zijn bijdrage aan het cadeautje ) , en het bleek nogal simpel. Ook hiervoor roos, donkerroos, wit met fijne roze bloemekes, en wit met een beetje kleurtjes. En vooral ... heerlijk zacht!
Hopelijk geraak ik in het moederhuis om de rozemeisjesspulletjes zo snel mogelijk af te geven!
Een andere vriendin uit hetzelfde vriendengroepje is ook heel hoogzwanger, voor haar moet ik alleen de schildpadpop nog maken. Maar nu ik het eenmaal gedaan heb, durf ik het gerust nog een keer.
En bij deze kan ik weeral een item uit mijn 10 in 11-lijstje schrappen!

Rappe zakskes

Op mijn eerste werkdag zag ik de kinderen in de klas knoeien met flitskaartjes in pochetjes, veel te grote potjes, potjes die niet goed toe blijven, ... En toen kreeg ik een helder momentje : laat me zakskes maken om die kaartjes in op te bergen. In een vrolijk stofje ...
Ik plande om dat in mijn thuisweek te doen, maar begon vrijdag al te knippen. En koorts bij Ginneke stuurde onze hele weekendplanning in de war. Plots tijd "over" thuis, ideaal om op te vullen met het maken van rappe zakskes! Geen houte couture, wel vrolijk en fris om zien! Hopelijk passen de kaartjes erin ...
Ondertussen zelfs de kortste weg naar Picasa en terug gevonden! Weeral wat bijgeleerd!

zaterdag 29 januari 2011

Volgende poging ...

Jiehaaaa, gelukt! Al zie ik dat het maar een deel van de creaties zijn ...
Vandaag heb ik ook zakskes gemeekt voor op school, die zet ik morgenvroeg in een collage, en hopelijk vind ik dan de kortste weg om ze op mijn blog te krijgen!

Nice try ...

De post hieronder geeft duidelijk aan dat ik nog wat te leren heb ... Uiteraard is het niet de bedoeling dat op al mijn collages "CONCEPT" gaat staan ...
Alle tips, handleidingen ed zijn welkom!
Regelmatig zag ik op blogs collages verschijnen ... prachtig gewoon. Ik wilde dat ook kunnen, en vroeg daarom een creatieveling hoe ze dat deed. "In Picasa" , antwoordde ze me.
had ik al wel van gehoord, maar daarmee is dan ook alles gezegd. Tijd om op ontdekking uit te gaan ... En dit is het resultaat ... na heel wat gezoek en gepruts. Ik weet begot niet meer hoe ik het gedaan heb, dus zal het de volgende keer weer zoeken worden ... Ziehier een collage van mijn creaties van 2010 ...





Posted by Picasa

woensdag 26 januari 2011

Het ware leven ...

Morgen is het hier gedaan met het schoon leven. Dan smijt ik mezelf terug in het ware leven ... Sinds eind april was ik voltijds thuis, maar morgen start ik terug,  halftijds welteverstaan. Er zal dus heel wat minder genaaid en geprutst worden ... Maar ik heb mezelf beloofd één dag per vrije week "ik-dag" te houden ... gewoon doen wat ik graag doe. Benieuwd hoelang ik dat ga volhouden ...
Eergisteren kwam er plots een geschenk uit de hemel gevallen. Een collega stuurde een mailtje rond met de vraag wie graag een grote rieten mand wilde hebben. De eerste die reageerde, kreeg ze. En hiephiephoera, ik was de snelste!
Tot daarstraks stond al mijn naai-en prutsgerief ( met uitzondering van de stoffenvoorraad ) in bakken en mandjes in een hoekje van de living. Ik ruimde elke dag alles netjes op, maar een schoon zicht was het niet .
Voortaan zitten al mijn naaispullen mooi in de (heel!) grote mand ... En als ik nu de stofjes die ik recent kreeg of gebruikte, ook nog eens naar de juiste kast verhuis, zal zelfs mijn machientje mee in de mand kunnen ...
Stien, ge zijt nen engel ( maar dat is niet de eerste keer dat ik u dat zeg hé! ). Ik zal elke keer aan je denken, als ik mijn boeltje netjes opberg!

zondag 23 januari 2011

Tip voor (jonge) moederkes...

Hier was het de laatste tijd altijd kul aan tafel. Wiebelen op hun stoel, Ginneke met opgetrokken benen, zodat haar knie boven tafel komt, zeveren dat ze het niet lusten - uiteraard al voor de eerste hap. Ik heb dan, omdat ik het zo beu was, de keukenwekker ingevoerd. 20 minuten krijgen ze om hun bord leeg te eten. Anders geen TV.  En wonder boven wonder ... het werkt! Halelujah!

Nog pamperzakskes

Ik had weer enkele eenzame avonden, die dankbaar opgevuld werden door Hemahanddoeken die omgetoverd werden in pamperzakskes. Deze keer naar een ideetje van Eloleo ; al zie ik nu dat zij toch een heel ander modelletje had ...
Na wat meet- en rekenwerk, zette ik het eerste exemplaar in elkaar.
 

Een voorpand, een achterpand, en een lang stuk dat als zijkant dient. En daar loopt het steeds mis in mijn berekeningen ... Die "zijkant" is altijd te kort. Dus ook hier ... Ik dacht dat te kunne oplossen met de zijkant van het "binnenzakje" veel langer te maken, en dan naar buiten te plooien. Dat bleek niet zo, en het werd eigenlijk een heel gepruts ( lees : geknoei ). Ik had wat weg te werken ... vandaar dat stuk groen aan de zijkant. Zelf vind ik het wel een frisse toets geven aan het zakje. Als ik er even niet aan denk wat een geknoei eronder verstopt zit ... En bij de groene camouflage past dan wel een groene knoop ...

De volgende versie is wat gedurfder ... groen en blauw... met rood stiksel en fuccsia knoop ... Daar word ik nu zelf vrolijk van ...

 

( en terwijl ik dit bericht maak, zitten de meisjes in bad. Badkamer helemaal nat, en mijn buske douchegel dat nog halfvol was, leeggespoten in het bad ... ik denk dat ze nog een hele week lekker zullen ruiken ... )

woensdag 19 januari 2011

Boelekes op komst

In de vriendenkring zijn er weer wat boelekes op komst. En deze keer wil ik zelf het geboortecadeautje maken. Vorig jaar dacht ik steeds " oh, nog ver weg! Begin februari ... tijd zat!".
En toen werd het plots begin januari, en had ik nog niks gedaan ... Behalve lijstjes gemaakt met mogelijke cadeautjes.
Dus ben ik maar in gang geschoten ... Als één van de zwangeren dit leest : oogjes toe, en niet verder lezen!
Eerst begon ik met friemeldoekjes te maken. Twee stukken badstof, met lintjes ertussen. Daarvoor mocht ik me eens laten gaan in de webwinkeltjes waar ze zo'n leuke lintjes verkopen.
Er zit een meisjesversie bij ( als er drie kindjes geboren worden zal er toch wel één meisje zijn, daar ga ik in elk geval van uit ) en twee eerder neutrale versies.




En toen wilde ik pamperzakjes maken. Eerst wat bloghoppen, om inspiratie op te doen. En hier vond ik ze ... Uiteraard bij Mme Zsazsa! Nu nog leuke stoffencombinaties zoeken, die ook in de ogen van jonge moederkes niet te hard vloeken ... Eigenlijk ging ik kleine badhanddoekjes kopen in de Zeeman, toen ik een tafelkleed vond met kerskes op, en een dekbedovertrek, rood met witte stippen. Heerlijke combinatie!
De Zeeman zorgde voor dit resultaat :


Eerlijk gezegd ziet het er op foto mooier uit dan in het echt. Probleem is dat dat kersentafelkleed van zo'n speciaal materiaal is gemaakt, dat zo'n beetje vies aanvoelt en kraakt. Wel praktisch, want het absorbeert geen vocht ( als ge het eens per ongeluk op een natte tafel zou leggen of zo ). Ook vind ik het groene stiksel op de witte biais niet zo mooi gelukt ( ik had precies gedronken toen ik het stikte ) .
Dus vind ik niet dat ik het cadeau kan geven ... Maar onder de noemer "mislukt" wil ik het ook niet echt zetten ... Iemand zin om het viesvoelend, krakend zakje te adopteren?

En dus op zoek naar andere stof. Soldekes bij Hema, misschien zou dat iets opleveren? En jawel, daar vond ik keukenhanddoeken met "karrokes" , stevig gerief. Rood met wit, wit met rood, wit met oranje ; en dan nog een setje met turquoois en groen. ( al waren ze niet in solden ).
Resultaat :


Het hartje is een opstrijkdingetje, dat ik onlangs bij diezelfde heerlijke Hema kocht. Eerst dacht ik de naam van het boeleke in strijkvilt uit te knippen en erop te zetten. Maar ik ken dat ; tegen dat ge het kaartje krijgt, is het haasten naar het moederhuis, en komt dat opstrijken er niet meer van. Dus dan maar een hartje, om het geheel wat op te fleuren.

Awel, ik zou als jong moederke wel zo'n zakske uit mijn sacoche willen toveren ...

Nnog twee te gaan, maar daarvoor heb ik een ander patroontje uitgedokterd ...

zondag 16 januari 2011

Liefste meter ...

... zo begon Lieke haar nieuwjaarsbrief voor haar meter. Maar dat kon je zelf ook wel raden ...
Maar die liefste meter heeft wel geweldig gescoord met haar cadeautje!
Lieke had aan de Sint een fototoestel gevraagd. Maar de Sint vond het te duur ... Dan vroeg ze het onder de kerstboom ... maar mama en papa wilden iets geven waar ze samen mee konden spelen ( anders is het "nee, da's van mij!" als de een iets van de ander neemt ... ).
En toen vroeg de liefste meter van Lieke wat ze graag wilde hebben ...
We moeten toegeven, het is een geweldig speeltje. Je kan er niet alleen foto's mee maken, maar ook filmkes. En foto's vervormen, of er een mooi kaderke rond zetten. En spelletjes op spelen.
Uiteraard is er al om gevochten, maar nadat ik er zelf even mee "gespeeld" had ( slechte foto's eraf gehaald om geheugen te sparen en verschillende functies uitgeprobeerd) , begreep ik dat vechten wel!
Natuurlijk moeten we voor zo'n speeltje extra zorg dragen ... Er wordt al een doos voorzien om alles in te steken, zodat er niks verloren gaat ( er zit oa een koptelefoon bij - goed idee! ) en natuurlijk vindt mama het uitermate belangrijk dat dat toestel in een schoon zakske zit ... En hoewel ze al zakskes met hopen hebben, was er geen enkel dat paste ...
Dus een duik in de stofjeskast, wat teken-, tel-, puzzel- en stikwerk later, heeft Lieke een uniek zakje om haar toestelletje in op te bergen.

Uiteraard een roze exemplaar. De fleecestof is een overschotje dat ik nog terugvond. Een jaar of twee geleden kochten we een dubbele buggy, en ik wilde er een trappelzak in aan de kant van Ginneke. Maar zo'n trappelzakken zijn ( vind ik ) verschrikkelijk duur, en uiteindelijk zou hij niet lang dienst moeten doen. Dus kocht ik op de markt roze fleece en daarbij wat blauwe vilten spullen om hem wat op te fleuren.
De buggy is ondertussen verkocht, en de trappelzak lag al ver in een schuif. Ik heb hem opgediept en de blauwe spulletjes eraf gehaald. Recyclage heet dat zeker?
Lieke was er in elk geval blij mee! ( al ziet ze er weer wat moe en verwilderd uit op de foto ... )

Nog pakjes ...

Door omstandigheden werd ons pakjesfeest van 1 januari uitgesteld tot gisteren. Er lagen weer heel veel pakjes onder de boom, onder andere zalig mooie stofjes.

Van zus gekregen. En ook goedgekeurd door Lieke. Niet evident ... Ze komen van een winkeltje ergens in Nederland, en één ervan ( het middelste ) is wel heeeeeeeeeeeeel duur, en niet in solden, dus daar moet ik heeeeeeeeeeeeeel zuinig op zijn ... Jaja, een cadeautje met instructies!
Wees gerust zus, op mooie stofjes zijn we altijd zuinig!
Bij Zot van Antwerken tekende ik een patroontje over van een wikkelrokje, ik denk dat ik al weet in welk stofje het wordt ...

De bonnie was trouwens heel blij met haar piramidetasje én met haar gehaakte col ...

donderdag 13 januari 2011

Zot van Antwerken

Gisteren voor de tweede keer naar het naaiclubke "Zot van Antwerken" geweest. Het is opgestart in oktober of november, ik weet niet meer juist wanneer. De eerste keer dat ik er naartoe ging, vond ik het al meteen leuk. En gisteren was het gewoon keigezellig. Zelf had ik , net als de vorige keer, een haakwerkje mee ( geen zin in gesleur met naaimachine ) . Maar wat we vooral deden, is tetteren. De muts die ik haakte, is normaalgezien op 2 uurtjes klaar ; gisteren ben ik op 2.5 uur amper in de helft geraakt.
Maar dat was niet het record ; een compagnon kwam niet verder dan de twee zijnaden van een jurkje losprutsen ...
Daar werd ik dan ook zo'n beetje verliefd op een overlock-machine. Handig gerief ... en zelfs niet zo duur als ik dacht ...
Jammer dat ik niet bijna jarig ben, anders wist ik wat vragen ; centjes voor een nieuw speelgoedje ...

Dames van ZvA, 't was een fijne avond, ik neem een abonnement!

dinsdag 11 januari 2011

Superschattig

Bij Eloleo zag ik een tijdje geleden een piramidetasje opduiken. Blijkbaar was zij niet de eerste die zo'n tasje ineenzette. Ik vond het er zo mooi uitzien, dat ik dat uiteraard ook wel wou maken. Dus klikte ik op haar links om "tutorials" ( werkwijze ) te vinden, maar de ene was in het Engels, en de andere snapte ik niet goed. Logisch, je "ziet" het pas als je er echt aan bezig bent.
En toen zette zij zelf een tutorial op het net. In het Nederlands, met heel duidelijke foto's. Papa printte alles af, en vorige week zette ik me eraan. Het ging vlot, en was snel klaar. En na mijn nieuw ontdekte allergie voor langdurende projecten, was dat zeer welkom!
Het resultaat was ook mooi. Dus maakte ik er nog één, en nog één, en nog één, en ... Het eerste exemplaar duurde een klein uur, en werd echt ahv de foto's en uitleg gemaakt. Het laatste exemplaar was op nog geen halfuurtje klaar, zonder hulpmiddeltjes ... En nu heb ik een hele hoop piramidetasjes. Ik vind ze zoooooo schattig! Temeer omdat ze zo klein zijn. Lekker prutserig ...
Mijn favoriet exemplaar, al heb ik het labeltje er fout ingezet ...

De hele collectie
Ze zullen uitgedeeld worden als kleine cadeautjes. En de eerste die er ééntje krijgt, is de bonnie. Dan kan ze daar haar huissleutel insteken, en die zo gemakkelijker terugvinden in haar handtas, die ze zelf omschrijft als " ne nest" ...
Bij deze heb ik ook weer één van mijn 10 projecten voor 2011 afgewerkt ....

zondag 9 januari 2011

Het positieve van iets negatiefs

Dat ik geen fan ben van papa zijn skiverlof, is al lang duidelijk. Het ergste is het afscheid, en daarna dat grote, koude bed. 5 keer ...
Maar het ligt nu eenmaal in mijn aard om in alles het positieve te zoeken. Dus ... probeer ik nu 10 pluspunten te zoeken van een afwezige man ...
1. 5 dagen lang de grote auto ( lees : firmawagen ), volgetankt
2. 5 dagen volledig op tempo van de kinderen ( niet wachten op papa om te eten of in bed te stoppen )
3. lange eenzame avonden, maar die worden gelukkig zalig opgevuld door het gezelschap van mijn stikmachien ( en vooral niet moeten wachten tot na Terzake vooraleer we ons machien in gang steken )
4. in principe één dag carte-blanche en gaan emo-shoppen ( dit jaar dus met enige vertraging )
5. gezellig veel bezoekjes afspreken, om ook eens volwassen-klap te hebben
6. heerlijk uitkijken naar 18.00 u , het dagelijkse telefoontje
7. nog heerlijker uitkijken naar het warme bed woensdagavond
8. nog meer beseffen hoe graag ik hem zie
9. zachtjes gedwongen worden om in het weekend recht uit bed te douchen en aan te kleden ( in pyama naar de bakker kan nét niet ). En eigenlijk vind ik dat wel fijn ( maar dat gaan we hem niet vertellen )
10. net iets meer nood-food eten dan wanneer papa thuis is ( niet dat hij daar op zou reclameren, maar het mag voor ons ook een beetje feest zijn hé! ).

Zo, 10 pluspunten van papa zijn skiverlof. Het ene al wat plusser dan het andere. Ik zal dit lijstje volgend jaar uitprinten en lezen op het moment dat hij vertrekt ...

10 punten gevonden, en toch zou ik hem liever hier bij mij hebben ...

zaterdag 8 januari 2011

Aftellen





Gisterenavond vertrok papatje op skiverlof. Daar kijkt hij altijd enorm naar uit. Samen met drie andere mannen 5 dagen skiën, genieten van de sneeuw en de rust. Naar eigen zeggen komt hij daarvan herboren thuis. En hij komt dan wel graag terug naar huis. Want na een dag of 4 begint hij zijn vrouwtjes wel heel erg te missen.
Zelf ben ik niet zo'n fan van zijn skiverlof. Elk jaar opnieuw heb ik het moeilijk als hij vertrekt. Eens hij weg is lukt het me allemaal wel, maar afscheid nemen valt me altijd zwaar. Maar ik gun het hem, voor 200%. In principe staattegenover zijn skiverlof een dagje emo-shoppen met mijn trouwe shoppartners. Maar door mijn platte rust in december, ben ik nog niet sterk genoeg om een hele dag winkel in - winkel uit te lopen. Dus is ons jaarlijks shopmoment even uitgesteld. Tegen dan zal ik in topform zijn!
Voor Ginneke is het ook moeilijk. Zij kan niet inschatten hoelang papa weg zal zijn. Ze zegt steeds dat hij op de tennis blijft slapen ... Lieke kan dat allemaal al beter vatten. "5 keer slapen" heeft voor haar al wel betekenis. Maar om het voor Ginneke bevattelijker te maken, maakte ik daarstraks in supertempo een aftelkalender. Vijf zakjes, met in elk zakje 2 lekkere verrassingen. En op het zakje staat hoeveel keer nog slapen voordat papa thuiskomt.
De zakjes maakte ik van een repel tafelkleed ( ik kocht stof in Ikea voor een tafelkleed, maar ze was veel te breed ) , en zette ze zo snel ik kon in elkaar. Niet bepaald Haute Couture, maar dat zien de meisjes toch niet. De inhoud daarentegen ...
Nog 5 keer slapen ... ( nog 5 keer snoepen dus )


Ik heb ze maar aan een hoge keukenkast gehangen voor de veiligheid ...

vrijdag 7 januari 2011

Allergie

Toen vava van Frankrijk plots stierf, werd besloten dat bonneke mee naar België zou komen. Maar als je al 25 jaar in het warme zuiden woont, kan je in ons apelandje alleen maar kou hebben, dacht ik zo. Dus kocht ik witte wol, en begon een sjaal te haken. Crocheteren, zoals de bonnie dat noemt. Maar , hoewel ik grote steken maakte, ging het niet snel genoeg naar mijn goesting vooruit. Meer zelfs, ik blijk zwaar allergisch aan langdurige projecten ... En daarom besloot ik een "col" te haken, in plaats van een sjaal. En, om eerlijk te zijn, vind ik het niet mis. Als ze hem niet goed vindt, zal ik hem wel zelf verslijten... En als ze hem wel goed vindt, begin ik misschien aan eentje voor mezelf ... Wie weet ... En zo is mijn tweede project voor 10 in 11 ook klaar ...

zaterdag 1 januari 2011

Een nieuw jaar ...

... en Ginneke kan het inzetten met een nieuw kleedje!
Maar allereerst beste wensen voor iedereen die hier af en toe eens komt piepen ...

Ik kreeg van een heel lief iemand zomaar een prachtig stofje uit mijn favoriet winkeltje cadeau. Om me een beetje op te vrolijken in mijn platte-rust-periode, denk ik ...
Een beetje retro, superzacht, lekker warm en prachtige kleuren! Ik vroeg de meisjes wie het een mooi stofje vond, en Ginneke was meteen enthousiast.
Dus ... op zoek naar een mooi patroontje. Al bloghoppend kwam ik bij het blauwe kleedje van Tante Hilde uit. Leuk modelletje, en ze legt heel duidelijk uit hoe eraan te beginnen. Ik kon mezelf niet meer tegenhouden. Twee weken had mijn machien stilgestaan, tijd voor actie!
En dit is het resultaat ...
Weet je wat hier zit ...
 
Voor het eerst maakte ik zelf knoopjes. Met een hulpmiddeltje dat ik hier onlangs kocht. En het resultaat vind ik zelf heel geslaagd. Maakt het geheel nog net iets fijner afgewerkt ... En Ginneke vindt ze ook schitterend!
Ik heb nog een heel stuk van de stof over ( ben er zuinig op geweest! ) , misschien maak ik daar een rokje van voor Lieke - ze vindt het kleedje toch wel een beetje mooi ...

En bij deze is mijn eerste project voor 10 in 11 klaar ... als het meetelt natuurlijk, want misschien heb ik een beetje valsgespeeld ...