donderdag 28 oktober 2010

De goede richting

Hiernaast is nog eens heel hard gewerkt. Drie dagen na elkaar. Deel van het werk is niet zichtbaar ( omdat we niet meer op de verdiepingen geraken ) , deel ervan wel : het gelijkvloers is klaar om volgegoten te worden met beton. Stevig gewapend ... Verder hebben ze onze voortuin om zeep geholpen door een gigantische put te graven ( iets met regenwater en rioleringstoestanden ) . Maar niet erg, dan gaan we misschien ineens de moeite doen om hem te laten heraanleggen ...

Heerlijk!

Gisteren naar Lier geweest, op verkenning naar Den Boom. Sinds enige tijd een stoffen-outlet. Voorlopig geen kinderstofjes ( wel in hun komende zomercollectie ) , wel wat stofjes voor mezelf gekocht. Grootse plannen om de eigen kleerkast uit te breiden met eigen creaties ... Benieuwd hoe uitgebreid dat zal zijn ...
Het worden - in het beste geval - 2 rokjes, ineens met voering , en een sober kleedje , hopelijk klaar tegen de feestdagen.
De goede voornemens zijn er al ; voor mezelf ook eens iets maken. Maar ja, de meeste goede voornemens lopen op een sisser uit, niet?






Vandaag tikte de postbode op het raam ... hij had een pakje bij. Joepie! De bestelling van Koekepeertje. Vier zalige stofjes, van elk een metertje, nog niet nader bepaald wat ik ermee ga maken. Kans is groot dat de meisjes frisse zomerjurkjes zullen hebben binnen een halfjaar!
 Voorlopig laat ik deze stofjes op de tafel liggen, want ik word er op slag vrolijk van als ik ze zie!

Smalle meisjes

Van één van de stofjes die ik bij Julija's kocht, zou ik een tuniekje maken voor Ginneke. Ik begon te knippen en te naaien, en het viel heel groot uit. Dus paste ik het bij Lieke ... en ook voor haar was het veel te breed. Waarschijnlijk het foute modelletje voor mijn smalle dochters ... Bij de laatste pasbeurt leek het een zwangerschapsbloesje voor Lieke.
Ik heb het dan nog versmald, hopelijk past het haar toch een beetje, anders is het zonde van het stofje!
Misschien verhuist het al snel naar de zolder, totdat Ginneke het aan kan. Zij heeft net iets meer volume ...

Gepimpt

Voor Ginneke had ik een mooi "floeren", grijs shortje gekocht. En een grijze kousenbroek met blauwe stipjes ( wie kan raden van welke winkel? ) . En dan maar een blauw T-shirtje erop gekocht. Maar dat laatste was effen, en vond ik nogal saai. Dus ... pimpen maar!
Foto's van het ganse tenueke volgen zeker, Ginneke wilde het direct al aandoen.

dinsdag 26 oktober 2010

Leve de fiets!

Niks leukers dan met de fiets boodschappen doen. Toch de tussentijdse boodschapjes ... Meestal neem ik dan mijn colruytzak mee. Maar als die volgeladen is, past hij niet in de fietsstoel, en moet ik wringen ; vervelend als je eieren of tomaten hebt gekocht! Dus nam ik me toendertijd voor om een zak op maat te maken, die  in de stoel past. En jawel, hij is klaar! Gemaakt van overschotten van gordijnen van mijn ouders ( waren repels, die de juiste breedte hadden ; bespaarde mij heel veel meet-, teken- en knipwerk! )Een recht model, dat kan groeien ; ik maakte er een extra-hoogte-stuk aan met een strop ( dat stuk zie je niet op de foto , het in naar binnen geplooid ) . En geloof me : er kan veeeeeeeeeeeeeeeel in! En hij past zelfs perfect in de stoel!

Fier

Dat ben ik zeker op dit kleedje. Stofje van bij Julija. Ik had het op haar blog gezien, en was er meteen weg van. Wel heel wat gepruts en geprobeer om de plooien juist te krijgen ( vaktaal versta ik niet zo goed, ik moet het dikwijls hebben van de schematische tekening ) , maar het resultaat mag er zijn, vind ik zelf. En Lieke heeft niet gemopperd dat ze liever een broek aanwilde, toen ik het kleedje klaarlegde. Zou ze het dan zo mooi vinden?

zondag 24 oktober 2010

Smullen maar ...

Vandaag waren de kindjes met papa gaan zwemmen ( daarvoor pas ik keer op keer ) en daarna nog even op bezoek bij moeke. Een lange, rustige middag voor mama ... die een beetje verloren liep, zo plots zonder gezelschap. Dan maar een lekker dessertje gemaakt ( koekjespudding met chocolade ).
volgens papa "een foto van donkerbruine brij" ...


Toen die klaar was, waren ze nog niet terug, en probeerde ik een geheim recept van mami, de allerlekkerste choco van heel de wereld. En jawel, de choco is gelukt ; geen klonters, en goed opgesteven! Fier op mezelf! ( hopelijk is hij nog lekker ook )

Ginneke showt!

De vorige appeltjes-foto was Ginneke wat plattekes, maar dat maakte ze gisteren helemaal goed tijdens haar appel-showke. Zelfs haar kaakjes zijn assorti ...
Fier als een gieter(tje) !



Doe maar een beetje zottekes!

Helemaal hare papa !
ZE heeft succes gehad met haar appeltenueke bij de juf ! ( en ze heeft het T-shirtje heel proper gehouden! )

woensdag 20 oktober 2010

De eerste muur

Nu gaat het echt vooruit hiernaast. Drie petrels hebben ze vandaag gestoken, en een muur gemetst. En waarschijnlijk nog veel meer, maar dat heb ik niet gezien. Ze hebben hun koffie en snoepjes verdiend vandaag!

Nog een appel !

Tja, wat doe je je stoere meid aan op haar appeltjesbroek? Een t-shirt met een appel uiteraard!
Leve Hema en zijn effen t-shirtjes, een overschotje van de stof van de broek, en een stukje groen lint. Hocus, pocus, pas , ik wou dat dit een leuk t-shirt was!

Bumba krijgt een tweede leven



Toen Ginneke het brooddooszakje van Lieke zag, wou ze er natuurlijk ook ééntje. Snel wist ik welk t-shirt ik voor haar zou recycleren ; haar Bumba!

Grauw gewassen, vol vlekken, te klein, uitgelodderd ... maar echt wel haar lievelingetje!








En zo kan Bumba nog jaren mee naar school ...











maandag 18 oktober 2010

Recyclage

Normaal smeert papa hier 's morgens de bokes voor de brooddoos. Hij doet dat met vlees, choco, veel liefde en een dessertje.  Vorige week moest mama een keer bokes smeren, in de nabijheid van Lieke. "Nee, mama, geen m&m's, want dan zien mijn bokes alle kleuren!".
"Oké, dan zoeken we iets anders lekkers."
" Nee, mama, geen choco, want dan heb ik een baard, en de juf kuist die niet af!"
" Dan zal ik een servietje op je brooddoos kleven, dan kan je je mondje zelf proper maken."
"Nee, mama, want sommige kindjes hun doos valt gewoon open in de bak, en dan is mijn servietje vies!"
"Tja, Lieke, dan zal mama een zakje maken waar je je brooddoos in kan steken, en een servietje."
"Oké!"
(oef ... ) ( en het dessertje hebben we in een zilverpapiertje gewikkeld - ook dat was oké. )

Nu zijn er zo van die t-shirtjes die ik heel leuk of mooi vind, en waar dan uiteraard na één keer aandoen een vlek opzit die ik er niet uitkrijg. Maar da's dan zo'n zonde om die weg te doen. Dus stop ik ze in een doos, in de vurige overtuiging dat ik het tekeningetje er ooit zal uitknippen, om ergens anders op te zetten. Klinkt realistisch hé!
Zo is er dit t-shirtje, dat ik kocht op een dagje emo-shoppen, terwijl papa ergens in Oostenrijk op de latten stond. Er zit ergens een vieze vlek op, maar Ginneke haar hoofdje was al snel te groot om het nog aan te doen.

Na wat knip-, pruts- en frulwerk, werd het dit brooddooszakje ... Mama blij met het recyclage-gebeuren, Lieke blij met voortaan propere dessertjes en proper mondeke ...

donderdag 14 oktober 2010

De eerste steen !

Ondertussen wordt er hiernaast (terug) hard gewerkt. Na een paar dagen afwezigheid van de aannemer, was hij er vandaag met een ploeg van 4 man.
In het weekend hadden we de mannen allemaal een naam gegeven. Lieke vroeg hoe de werkmannen heten, maar ik ken alleen de naam van de baas. Dus, om het onszelf gemakkelijk te maken, verzonnen we zelf namen.
De ene is een struise kerel, donker type, korte krullen. Ik vind hem wat Italiaans. Hij werd Roberto gedoopt.
De andere spreekt Engels. Mc Donald dus.
Dan is er Yvan, de baas.
En de vierde is een jonge kerel. Benjamin, vond papa. Nee, Bertje! zei Lieke. En zo zij het.

Wat blijkt vandaag? Roberto is er niet bij, maar wel een andere. Daar moeten we nog een naam voor verzinnen. Na een korte observatie uiteraard. We laten niets aan het lot over ...

En ondertussen zijn de mannen in de goede richting bezig : ze zijn beginnen opbouwen. Deze muur bevat de eerste steen van de verbouwingen. Hij staat op een fundering die eigenlijk helemaal weggerot was, maar door Yvan en Roberto vernieuwd. Ooit zal dit een heerlijk overdekt terras worden. Ooit klinkt als oneindig ver in de tijd ...

De grote plaats, die later als garage dienst zal doen, kan nu eigenlijk de naam polivalente ruimte dragen. Momenteel kan je er oefenen op hordelopen ...

Appeltjes

Zweten, zwoegen, nadenken, proberen, losmaken, opnieuw proberen, opnieuw losmaken, ...
Niet gemakkelijk, een broek met echte zakken! Het was een jaar of 5 geleden dat ik dat nog gedaan had.
Zelf vind ik ze best geslaagd, om op te eten zelfs, de appeltjesbroek van Ginneke.
Mijn klein modelletje is niet in superform, ze heeft heel de dag op de zetel gelegen. Maar na een lekker badje met snottebellenbadschuim ( tip voor jonge moeders : badschuim van Zwitsal met eucalyptus in. Laat alle snottebellen goed loskomen ; vandaar onze naam : snottebellenbadschuim ) wilde ze de broek wel aan. Overdag mag ze eigenlijk niet meer met haar tutje rondlopen, maar als ze wat ziekskes is ( 2 keer op een nacht overgeven vindt mama ziek genoeg ) , mag er altijd ietske meer. En er hangt een assorti rood tuttedoekje aan, dus het kan nog net ...



Haar achterkant laten zien is in eerste instantie wat teveel gevraagd, maar na wat gesupporter van papa, wil ze zich toch omdraaien. Zo kan ze daarna op de foto het groene dingetje ook zien...

Persoonlijk vind ik mijn kleineke er wel stoer uitzien zo ...

woensdag 13 oktober 2010

Yoga

Gisteren voor de derde keer naar de yoga geweest. En wat blijkt ... in plaats van er zen te worden, word ik daar supernerveus van. Ik was na de les onrustiger dan ervoor ... Ook vandaag lukt het me amper om tot rust te komen... Ik moet dringend naaien, dat blijkt mijn enige rustgevende bezigheid te zijn ...
Ik probeer mijn creatieve grenzen te verleggen ; daarnet patroontje gezocht en gevonden om zelf een muts te haken... Benieuwd hoe dat afloopt!

maandag 11 oktober 2010

Genieten

Dat doe ik, als ik naar Julia's Shop ga. Prachtige stofjes in een nog prachtiger winkeltje. Moeilijk kiezen, dat wel. En dit is het geworden ...



Het wordt een bloemetjeskleed voor Lieke, een kikkerkleedje voor Ginneke, een appeltjesbroek voor Ginneke en een bruin-met-veel-kleurtjes tuniekje voor Ginneke.
Oeioei, 3 voor Ginneke , 1 voor Lieke ... Niet eerlijk ... Misschien dan het kikkerkleedje een beetje langer maken, dan kan Lieke het aan als tuniekje en Ginneke als kleedje. Hun buikomtrek scheelt 2 cm , dus dat maakt geen verschil!

Klaar !

Het alfabet is klaar .... hèhè! Vanmorgen ging Lieke apetrots naar school, met de zak vol letters.

De juf was supertevreden. Zelfs de letters die volgens mij een beetje kaduul staan, vond ze goed. Alle letters werden door de kleuters herkend - " dat is één van mijn naam! " .  De zak hoorde bij het pakketje - die kreeg de juf erbij. Schitterend vond ze dat, ze wilde me eigenlijk vragen waar ze die kon kopen ...Wat kan een mama-naaistertje blijer maken dan 25 contente kleutertjes en een tevreden juf?

zaterdag 9 oktober 2010

ABCDEFG ...

Lieke zit in de derde kleuterklas, en leert op een speelse manier de letters. De juf deed een oproep : ze zocht letters in alle vormen, texturen, formaten, ... En wat doet een mama die graag naait, en wat tijd heeft? Voorstellen om het alfabet in stof te maken ...
Uiteraard vond de juf dit een prachhtig idee, en ik begon vol goede moed. Maar amai , 26 letters, da's niet niks! Nu heb ik hierthuis vulling liggen, en die ligt lelijk in de weg. Dus wil ik de letters zo snel mogelijk af hebben. Elk vrij moment zit ik dan nu letters op te vullen ...
Alles voor de kindjes, toch?

Nog een cadeautje ... op verzoek

Op het feestje van Ginneke liet ik trots mijn Colruyt-tas zien. "Zo wil ik er ook wel één! En ik ben bijna jarig ..."
Dus wat heeft tante deze week gedaan? Eerst het zakje voor het vriendinnetje, dan de zak voor het nichtje. Hij lijkt sterk op mijn eigen tas, maar er zitten minder ( ik zeg bewust niet "geen" ) schoonheidsfoutjes in.

Cadeautje !

Niet voor mijn eigen kindjes, wel voor een vriendinnetje van Lieke. Ze mocht naar het verjaardagsfeestje, dus maakte ik het dochter-zakje  in het stofje van mijn eerste menina-tasje.
Het jarige meisje was er blij mee, naar 't schijnt!

Gemiste foto's

Mislukte, platte taarten. De rechtse, met appels, heb ik terug in de oven gezet, en werd uiteindelijk heel lekker bevonden!

Op stap met hun baby'tjes ...

Hier was Lieke echt blij mee!

zondag 3 oktober 2010

Niet roze, maar wel goedgekeurd!

Lieke vond het stofje vanaf het eerste moment heel mooi. Dat viel goed mee, want ik had het echt voor een kleedje voor haar gekocht. Een simpel modelletje ; voor de zomer had ik het modelletje al enkele keren gebruikt, maar nu liet ik vooraan een splitje om haar hoofd door te krijgen. Maatje groter genomen dan voor de zomer, en ze moet er duidelijk nog ingroeien ... ( ook hier volgt de foto, als het virusje gevangen is ... )

Bijna dlie!

Gisteren twee taarten gebakken, vandaag 15 bakjes lasagne gemaakt. En na de middag ... feest! Want Ginneke wordt, naar eigen zeggen, bijna dlie! Het was heerlijk weer, dus hebben we buiten taart gegeten ( de perentaart was even plat als ze eruitzag, en de appeltaart nog platter  ; de laatste heb ik terug in de oven gezet - de oude, moeilijk warmende ).
Ginneke werd overladen met cadeauties, en genoot er ten volle van!
Mama had draagzakken voor de popjes genaaid. Een blauwe en een roze versie. Die van Ginneke moet ik wat "inkorten", anders gaat ze haar baby'tjes eens kwijtspelen denk ik. Ze waren er in elk geval blij mee, alsook met de meninazakjes, die al enige tijd lagen te wachten ... Foto's van de afgelopen berichten volgen nog, maar ik krijg ze niet meer op de blog. Ik vrees voor een virus ...

zaterdag 2 oktober 2010

Lekker?

Maandag wordt Ginneke 3. En dat wordt uiteraard gevierd! Morgen met een deel van de familie, maandag in de klas en woensdag thuis met een vriendinnetje en daarna met mami en papi.
Vandaag stond er taart-bakken op het programma. Donderdag een ieuw klein oventje gekocht. De grote ingebouwde geeft stilaan zijn geest, en het duurt tergend traag voor hij opgewarmd geraakt. Deze energieverspilling deed me dus een nieuw, kleintje kopen. Het oventhermometertje geraakte ook in de kleine oven niet over de 150°, maar dat was onlangs gevallen, dus dacht ik dat het stuk was. Snel een nieuwe thermometer gaan kopen, en wat bleek, toen we de ovenbroodjes wilden bakken? Niet de thermometer is stuk ( de nieuwe geraakt ook niet over de 150° ) , maar het splinternieuwe bakding warmt niet op ... Dat verklaart dus waarom de taarten er een beetje plat uitzien ... Hopelijk smaken ze morgen wel ... ( de foto uploaden lukt niet ... )