donderdag 30 september 2010

Stop!

De verbouwingen vlotten. 't Is te zeggen : de mannen werken kei-hard. Zij het niet in de verkeerde richting. Sinds ze zijn beginnen afbreken, stoppen ze er niet meer mee. Elke muur die ze tegenkomen, is rot. En moet er dus uit. En vervangen worden door een nieuwe. Op het einde van de rit zullen we een nieuwbouw hebben in plaats van een verbouwing ...





Ook de zijgevel betrouwen ze niet, en hebben ze gestut. Ziet er allemaal graaf uit, maar in werkelijkheid is het dat allesbehalve ... Morgen gaan ze nog een laatste muur neerleggen ( ik zou niet weten dewelke er nog rechtstaat ) , en hopelijk beginnen ze dan op te bouwen ...
Sympathieke kerels zijn het wel. Allemaal even vriendelijk en beleefd, en altijd content als ik de thermos verse koffie in hun gezichtsveld probeer te brengen.
Dus, mannen .... Stop! ( met afbreken )


dinsdag 28 september 2010

Beschamend ...

... hoe ik mijn volgende creatie gewoon gekopieerd heb van een andere blog ... Ik zag het zakje , en was er op slag verliefd op. Zo mooi, die tekening op die ene kant. Het is hetzelfde model als dat met de bollekes dat ik eerder maakte ( Meninazakje ) , maar ziet er helemaal anders uit. De stof komt van Ikea, las ik op de andere blog, dus daar moest ik niet lang naar zoeken.
Alleen rond stikken, in de vorm van een cirkel dus, moet ik nog een beetje oefenen ...
Vandaag waren de mannen met drie. Alle drie om ter afbrekendsd denk ik ... Wat gaat dat neerleggen van muren snel! De ene ( later bleek het een engelstalige te zijn ) maakt een schone entree : hij riep vanuit zijn camionette naar de andere camionette " eej, foewerwijf! ". Gelukkig heeft Lieke dat niet gehoord, anders had ik het weer kunnen uitleggen ...
Boven staan nu alleen de buitenmuren er nog ( wat een ruimte  ! ), en is al het puin geruimd. Klaar om te beginnen construeren. Beneden is er ook een muur weg, wat ook een heel open gevoel geeft ...   Verder hebben ze een doorslag gemaakt in de kelder. Daar heb ik echter geen foto van, wegens te veel ongedierte ( al dan niet ingebeeld ).
Mijn taak bestaat  tegenwoordig nog uit poetsen  ( joepie, dat vind ik zo fijn! ) om het huis hier nog een beetje netjes te houden, met de architect rondlopen op de werf , en gaan lopen voor het vreselijke lawaai ... En zorgen voor verse koffie, wat door de mannen erg geapprecieerd werd!

maandag 27 september 2010

3,2,1,start!

En we zijn vertrokken ... de aannemer is vandaag begonnen "hiernaast". En jawel, op dag 1 duikt er al een probleem op : de muren die we stripten boven, blijken op isntorten te staan ... Dus mag de aannemer zelf ons destructief werk verderzetten ; alle muren boven gaan eruit!

Met momenten hield ik mijn hart vast. Het leek soms alsof heel het huis werd platgelegd . ( En stiekem was ik een beetje jaloers op die afbrekende kerel - ik moest altijd zo voorzichtig zijn als ik de muren bewerkte. En hij mag gewoon zijn gangen gaan! "Da's ni ee-lek" zou Ginneke zeggen ... )

donderdag 23 september 2010

Strippen

Wie denkt dat ik alleen creatief prutswerk verricht, heeft het mis. Hieronder zie je het resultaat van mijn andere kant : destructief!

We kochten het huis naast ons bij, met de bedoeling beneden garage en berging te maken, en boven twee extra kamers.  Maar het huis was zeer onderkomen, totaal niet meer onderhouden. Dus we klopten alle muren af tot op de blote steen . "Strippen" heet dat dan ....
De aannemer zou volgende week starten, in het midden van de week. Zelf dacht ik daarbij " het zal dan wel het einde van de week worden..." . Want in de bouw moet je toch steeds wachten ... Maar nee hoor, bij ons niet - vanmorgen hoorde ik plots veel kabaal in de voortuin, en bleek dat de aannemer er was om de eerste materialen te brengen. Morgen brengt hij de container met werktuigen, en maandag starten ze heel echt. Hopelijk is dit een snelle start van heel snelle werken!

woensdag 22 september 2010

Om vrolijk van te worden

Schreef ik al dat ik iets heb met zakskes ;-). Wel, het volgende exemplaar is af. Lekker groot, laat ons hem dopen als "Colruytzak". Want naar de Colruyt ga ik met de auto, wegens te ongezellige baan ernaartoe enerzijds en te grote boodschappen anderzijds. Ginneke en Lieke vinden hem prachtig, Ginneke wou hem vanmorgen zelfs al mee in de klas nemen. Eigenlijk is hij omkeerbaar, maar toen ik vanmorgen de knoop wilde aanzetten, ontdekte ik dat ik hem toch verkeerd ineen heb gezet. De achterkant van de sluiting heb ik op de voorkant van de binnenkant gezet ... begrijpe wie begrijpe kan... Dus toch een minder klein schoonheidsfoutje. Jammer, maar ik vind persoonlijk de buitenkant toch mooier dan de binnenkant.


De volgende op mijn lijstje is ook een grote, fleurige tas. Maar ander formaat. De meeste boodschappen doe ik met de fiets, en de boodschappen stop ik dan in een zak in de fietsstoel. Maar meestal zit de zak te vol, en moet ik wringen om hem in de stoel te krijgen. Dus ... volgende missie : een zak die perfect in de fietsstoel past ...
Wordt zeker vervolgd!

zondag 19 september 2010

Dju ...

Lieke loopt al enige tijd rond met haar teen door haar sloefke. Er is nog één maat van de echte bobuxkes die ze zou passen. Maar ik kwam tijdens mijn snuisteren op het net zelfgemaakte exemplaartjes tegen ( ook weer bij Eloleo ... nogmaals dankuwel! ) . Dus kocht ik in een niet nader te noemen winkel heel goedkope sloefjes, waarvan ik de antislipzool en de "vulling" van de zool kon gebruiken. Ze wou ( uiteraard ) roze sloefkes met een roos hartje. Dat hartje heb ik dan maar geïnterpreteerd als bloem. Na heel wat denk- , pruts-, knoei- en friemelwerk, was de eerste klaar. En wat blijkt ... te groot! Toch maar de tweede gemaakt ... en die is een pak smaller. Eerlijk gezegd zagen ze er niet echt mooi en elegant uit, maar ik hoopte dat het nog zou meevallen als er een kindervoetje in steekt . Helaas. Mijn rubriek " mislukt" is hierbij geboren. En dan te weten dat ik hier veel langer aan bezig was dan aan de zakskes die ik tothiertoe maakte ...  Zucht ...

 
de origineeltjes




de misluktjes ...


met de voetjes


zaterdag 18 september 2010

Ik heb ook iets met zakskes ...


 

  

mama-versie

Eerder dit jaar maakte ik al 2 handtasjes ; eerst één voor mezelf , in twee verschillende stofjes, met leuk bandje over de naad. Lieke zei toen ook "Ik wil er ook zo één!" ( het zal wel iets met de kleur te maken hebben )  . En waarom niet, het patroontje was er, en het eerste exemplaar is altijd het moeilijkste ... Dus, met de overschot van de stof in een mum van tijd de dochter-versie gemaakt. Grappig, als we ze samen bij hebben ...

dochter-versie


Vrolijk ...

Vroeger had ik het helemaal voor "streppekes", tegenwoordig word ik vrolijk van "bollekes" ... En van "bloemekes". Je kan dus al raden dat ik helemaal vrolijk word van mijn Meninatasje ( idee opgeraapt op de blog van Eloleo... waarvoor dank! ) Ben er ook wel een beetje trots op... Benieuwd wat de dochters ervan zullen vinden! Ginneke wordt binnenkort 3, en ze krijgt dit tasje cadeau. Wedden dat Lieke zegt " Ik wil er ook een! ".

donderdag 16 september 2010

Spannend ...

Nu de meisjes weer naar school zijn, is er weer wat ik-tijd ... Tijd om ( na het opruimen, poetsen, rommelen, ... ) leuke dingen te doen. Er liggen hier al heel wat patroontjes en leuke stofjes te wachten om verwerkt te worden.
Door op het net op zoek te gaan naar patroontjes, kwam ik op een paar heel leuke blogs terecht. En toen mijn "Meninazakje" heel goed lukte, begon het te kriebelen om ook te beginnen bloggen.
En hier zit ik nu ... de blog zelf is nog heel standaard, maar ik zal ook hier mijn weg wel snel vinden om er iets leuks van te maken ...